فرآیند باز بنیاد دیرِ مغان

​​

امروز چشم‌انداز آن است که دیرِ مغان دوباره زنده شود؛ نه به‌عنوان یادمانی از گذشته، بلکه به‌سان آیینی زنده برای روزگار ما؛ پناهگاهی برای دگرگونی در اکنون و آینده.

این «خانه‌های خورشید» بار دیگر میزبان گردهمایی‌ها، خلوت‌ها و آیین‌های آغازگری خواهند شد؛ جایی که رهروان از هفت مرحلهٔ راه آریامیترا می‌گذرند: پریدن، پیوند، پیکار، پهلوان، پری‌بانو، پیر و پیروز. هر مرحله با آیین‌های زیسته جان می‌گیرد؛ از نوزایی و یگانگی، تا دلاوری، خرد، گذر از سایه، روشنایی و رهایی نهایی.

در این‌جا موسیقی و رقص، خود به مراقبه بدل می‌شوند. خاموشی دروازه‌های درونی را می‌گشاید. گیاهان بینشی و شیوه‌های کهنِ سفر، رهرو را از ذهن عادی فراتر می‌برند و به ساحت‌های گسترده‌تر هستی می‌گشایند.

در این دیرِ مغان، پرستش خدایان دوردست یا پیروی از عقیده‌ای خشک جایی ندارد؛ آن‌چه هست، همراهی با میتراست؛ همدم جاوید، که دوشادوش آدمی در راه شادی، راستی و خودرهانی گام برمی‌دارد

بازسازی دیرِ مغان یعنی برافروختن دوبارهٔ آتشی کهن؛ گشودن بار دیگر خانه‌ای برای حقیقت‌جویان، جایی که تن، دل و جان با هم بیدار شوند و آدمی از بیم فراتر رود و نیروی ایزدی خویش را بازیابد.

این خرابات ها بار دیگر در شیراز، تهران، اصفهان، مشهد، تبریز، آمستردام، لیسبون، سان‌فرانسیسکو و فراتر از آن‌ها برپا خواهند شد