باززایی راه
آریا–میترا
راه فراموش‌شده‌ی شمنان و مگویان سرزمین ایران
راه آریا–میترا باززایی یک آیین کهن ایرانی است؛ سفری از آتش، آزادی و راستی. ریشه‌دار در خرد سنت میترایی پیش از زرتشت، این راه، سلوکی درونی است که هر شعله‌اش لایه‌ای ژرف‌تر از جان را بیدار می‌کند. این راه جویندگان را فرا می‌خواند تا جرقه‌ی ایزدی خویش را به یاد آورند، در هماهنگی با «اَرتَه» (راستی) گام بردارند و «آزادی» را در وجود خویش مجسم کنند. این یک دین نیست، بلکه شیوه‌ای زنده برای زیستن است؛ راهی برای دگرگونی، دلیری و روشنایی
بیایید بیایید به گلزار بگردیم
بر این نقطه اقبال چو پرگار بگردیم
بیایید که امروز به اقبال و به پیروز
چو عشاق نوآموز بر آن یار بگردیم
سال‌ها دل طلبِ جامِ جم از ما می‌کرد
وآنچه خود داشت ز بیگانه تمنّا می‌کرد
گوهری کز صدفِ کون و مکان بیرون است
طلب از گمشدگانِ لبِ دریا می‌کرد
-حافظ-
مُرده بُدم زنده شدم، گریه بُدم خنده شدم
دولت عشق آمد و من دولت پاینده شدم
دیدهٔ سیر است مرا، جان دلیر است مرا
زَهرهٔ شیر است مرا، زُهرهٔ تابنده شدم
-مولوی-
اسرار ازل را نه تو دانی و نه من
وین حرف معما نه تو دانی و نه من
هست از پس پرده گفتگوی من و تو
چون پرده برافتد نه تو مانی و نه من
