هفت شعلهٔ عشق

راه آریا–میترا از میان «هفت شعلهٔ عشق» می‌گذرد؛ هفت گام آیینی که آزادی، شادی و دلاوری را در ژرفای دل بیدار می‌سازند
هر شعله گذرگاهی‌ست از آتش و سرمستی؛ جایی که پردهٔ وهم فرو می‌افتد و جوینده به راستیِ ناب رهنمون می‌شود
این شعله‌ها نه باورهایی خشک‌اند و نه نشانه‌هایی انتزاعی، بلکه تجربه‌هایی زنده‌اند؛ لحظه‌هایی که تن، روان و کیهان در هم تنیده می‌شوند
آیینی از مراقبه و جنبش، از رقص و موسیقی، طنین طبل و سفرهای شمنانه، کیمیا و تانترا، روان‌گردان ها و خاموشی؛ همه دروازه‌هایی برای برافروختن آتشِ جان و رساندن آن به دگرگونی.

هر شعله جهانی ویژه دارد: رنگی، نوایی، نیرویی سیاره‌ای، عنصری بنیادین و پیکره‌ای کهن
گام نهادن در هر شعله یعنی فرو رفتن در نقش آن: نوآموزی که به ناشناخته پرواز می‌کند؛ کیمیاگری که اضداد را در هم می‌آمیزد؛ جنگاوری که پاسدار راستی‌ست؛ قهرمانی که با خرد رهبری می‌کند؛ رویابینی که میان جهان‌های متفاوت گام می‌زند؛ بینایی که فروغ می‌پراکند؛ و رهایی‌یافته‌ای که از همهٔ بندها فراتر می‌رود

این راه خطی ساده نیست؛ رقصی‌ست مارپیچ که شعله‌ای به شعله‌ای دیگر پیوند می‌خورد و هر بار دل را ژرف‌تر به سوی عشق، آزادی و شادی می‌گشاید